Табиғат-біздің анамыз, досымыз және сырласамыз. Біз анамызды қалай сүйіп, досымызға қалай жанымыз ашыса, табиғатқа да солай қарауға тиістіміз. Адам-табиғаттың бір бөлшегі, табиғатсыз  өмір сүре алмайды. Себебі керекті, қоректі заттардың бәрін табиғаттан алады. Ендеше адам баласы табиғатқа зиян келтірмеу керек. Адам мен табиғат арасындағы үйлесімділікті бұзуға болмайды. Үйлесімділік бұзылса,екеуінің біреуі апатқа ұшырауы мүмкін.

  Ақын-жазушыларымыз табиғатқа арнап көптеген әңгімелер, өлең-жырлар жазды. Табиғат өзінің әсемдігімен, сұлулығымен, тазалылығымен адамдарды, әсіресе ақындарды, баурап, сырына сыр, жырына жыр қосып, көңілін тебірентеді, сезімін тербейді, толқытады. Сол тебіреніс, сол толқыныс  жаңа туындының дүниеге келуіне септігін тигізеді. Осындай құдіреті, қасиеті бар табиғатты кей адамдар бағаламайды, қорғап күтпейді.

   Қазіргі таңда экологиялық  зардаптар  мәселесі өзекті мәселенің бірі. Семей полигоны  мен Арал теңізін айтпаған күннің өзінде, күнделікті ауа мен судың ластануы, ормандардың отқа орануы, кейбір  жануарлар мен өсімдік  түрлерінің жоғалып кету қаупі - осының барлығы кезек күттірмейтін үлкен экологиялық проблемалар. Адам табиғатқа тәуелді болғандықтан, осы мәселелерді шешіп, өзі өмір сүріп отырған табиғат-үйіне  қамқорлық жасауы тиіс.  

           “ Табиғаттың бауырысың, досысың,

           Аянбау да керек шығар дос үшін.

           Екеуіңнің араңдағы байланыс

           Өмір бақи үзілмесін,қосылсын”

-дей отырып, біз - табиғат қорғаны, өз табиғатымызды  өз анамыздай, өз Отанымыздай құрметтей, қастерлей, аялай білейік, достар дегім келеді.

                            Бибатима  ШАМХАМБЕТОВА,  7”в”сынып оқушысы