Жас өспірімдердің ата-аналарына кеңес

Ата-аналардың көбі жас өспірімдік қатігездікпен кездеседі. Өте көп және қатал жазалаумен, сонымен қатар мүлдем байқау мен қадағалаудың болмауы балаларды қатыгез болып өсуіне әкеледі. Сонымен балалар ата-аналардың қатыгез мінез құлықтарын бойларына сіңіре, келешекте ересек адамдар болып өз балаларын солай жазалайды. Баланың көңіл күйін бұзатын және қоздыратын жиі жазалау жазалаудың себебін де ұмытып кетуіне әкеліп соқтыруы мүмкін. Осыған орай ата-аналар күтетін «тәрбиелеу әсері» де жойылады.

Жазалау қандай болуы тиіс?

Біріншіден, ол бала мінезімене байланысты болуы керек, қияннқылыр мен жазалау уақыты минималды болуы керек.

Екіншіден, бірдей қияншылықтарға бір жазалау түрі болу керек. Сонымен қатар  жазлаумен қорқытуға болмайды.

Үшіншіден, бала жазалаудың барлық себебін білуі қажет, және ол жазаны басқа ешқандай жеңілдіктер болмауы керек.

Сондай-ақ жас өспірімдер ата-анасының өмірі жеңіл емес екенін білулері қажет, сонымен қатар олар сынаудан және сұраулардан қорқады. Бірақ та бұл жерде жас өсіпірімнің өмірімен қызықпау керек дегенді білдірмейді. Бұл жерде ең бастысы сенімді қарым-қатынас орнату және оны дұрыс қолдану – күлімдеп және бала өміріне салбыраңқы қарамау. Әңгіме басталмай жатып аяқталатын, «ия» немесе «жоқ» деп жауап бере салатын сұрақтар қойылмау керек.

Жас өспірімнің материалдық тәуелсіздігіне көңіл бөлу керек (оған жұмысты қалай табуға, ақшаны қалай жұмсауга көмектесу керек).

Бірақ ата-аналарға жас өспірімнің өз бетімен жетлуіне де орын қалдыру керек. Ол үшін оған кеңес беріп, оның көзқарасын есепке алып, оның шешімін құрметтеу керек.

Жас өспірім өзінің мәнділігін, ата-анасына, туыстарына  керектігін, ол – тұлға екеніні түсінуі қажет.  Осы айтылған кеңестер жас өспірімдер ата-аналарына пайдалы бола алады деп сенеміз.