Басшының беті
КМҚК «Павлодар қаласының №31 сәбилер бақшасы»
Басшы
Дуйсембаева Нургуль Меркимбаевна
Туған күні
1979 жыл 12 наурыз
Туған жері
Павлодар облысы Павлодар қ.
Білімі
Жоғары
Бітірді
Павлодар мемлекеттік университеті.Торайғырова
Мамандығы
биология пәнінің мұғалімі Өтілі
17 жыл
Жетістіктер
«Павлодар қаласының № 93 сәбилер бақшасы» МҚКК
педагогикалық ұжымының жетістіктері
2007 жылы – ПМУ өткен VII Сатпаев оқуларына (халықаралық ғылыми-тәжірибешілік конференциясы) Н.А. Бессонова, С.Л. Ниязова қатысты.
2007 жылы – логопед С.Л. Ниязова – облыстық педагогикалық оқулардың жеңімпазы
2008 жылы – ПҚ БАИ «Қазіргі кезеңде білім беру сапасын басқару» тақырыбында өткен І облыстық педагогикалық оқуларға Н.А. Бессонова, О.Г. Сапожникова қатысты.
2008, 2009 – «Балбұлақ» қалалық конкурсының жүлдегері
2008, 2009 жылдары – педагогтар (О.Г. Сапожникова, С.А. Бирюкова, С.Л. Ниязова – 2008ж. , Н.А. Бессонова – 2009ж.) «Үздік әдістемелік-дидактикалық құрал» қалалық конкурсының жеңімпаздары атанды.
2008, 2009 жылдары педагогтар (А.С. Оспанова – 2008ж., О.Г. Сапожникова - 2008, 2009жж., Т.Ф. Марченко – 2009 – мамыр, қараша) қалалық Интернет-фестивальдің жеңімпаздары атанды.
2009ж. - № 1 БКМ өткен «Мен әлемді бейнелеймін...» атты балалар суреттері конкурсының жүлдегері
2009ж. – «Лидице-2009» атты балалардың көркем туындыларының Халықаралық көрмесіне қатысқан үшін Лидице Мемориалының директоры және...
Ата-аналар үшін
«Мектепке дейінгі балалардың қауіпсіз жүріс-тұрыс дағдыларын қалыптастыру»
МАҚСАТЫ: Төтенше жағдайларда мектепке дейінгі балалардың саналы қауіпсіз мінез-құлқын қалыптастыру үшін жағдай жасау бойынша бірлескен ынтымақтастыққа ата-аналардың ынтасын тудыру.
Міндеттер:
1. ӨҚ ережелерін насихаттау.
2. Өрт болған жағдайда дұрыс әрекеттер туралы ескерту.
3. Жеке қауіпсіздік және қоршаған ортаның қауіпсіздігі мәселелеріне саналы жауапкершілікпен қарауды қалыптастыру.
4. Балаларды ТЖ — да қауіпсіз жүріс-тұрыс ережелеріне практикалық оқытуға ата-аналардың қатысуын жандандыру;
5. Балалардың тұрмыста ҚЕ ұйымдастыру және қамтамасыз ету мәселелерінде ата-аналардың құзыретін арттыру.
Іс-шара тестілеуді өткізуден басталады.
«Өз өміріңізді және денсаулығыңызды қалай қауіпсіз етуді білесіз бе?»
(Ата-аналарға өз бетінше тест қорытындысын шығару ұсынылады)
— Мәселен, Әркім өзі үшін қорытынды жасайды,ал қазір біз қауіпсіз өмір салтына жолымызды қысқартуға тырысамыз.
Біз, ересектер, үнемі кішкентай балалар үшін алаңдаушылықты сезінеміз. Өйткені, бала әр түрлі өмірлік жағдайларға түсіп, қателесуі мүмкін.
Сондықтан бізге балалардың қауіпсіздігі мен денсаулығын қамтамасыз ету қажет.
— Бұл үшін ересектер не істеу керек? (Ата-аналардың жауаптары)
– Көшедегі жүріс-тұрыс қауіпсіздігі,...
Біздің балабақша
Павлодар қаласы әкімдігі Павлодар қаласы білім беру бөлімінің
«Павлодар қаласының № 93 сәбилер бақшасы»
мемлекеттік қазыналық коммуналдық кәсіпорны
№ 93 сәбилер бақшасының басшысы – Гафура Бопиқызы Махметова
Ашылған жылы: 1977
Құрылтайшы: Павлодар қаласының білім беру бөлімі
Жобалық және практикалық қуаты: 195 бала, қазіргі күні 232 бала қатысып жүр.
Балабақша 8 топқа арналған, қазіргі күні 8 топ жұмыс істеп тұр.
Мекенжайы:140000 Павлодар қаласы
Ак. Бектұров көшесі, 73
87182(556718) факс – директор
87182(556708) – мейірбике
Балалар құрамы
Жалпы балалар саны – 232
Олардың ішінде ұлты қазақ – 84
ұлты орыс – 120
басқа ұлт өкілдері – 28
ұл балалар – 113
қыз балалар – 119
Біздің басты бағыттарымыз
2006 жылдан бергі басты бағытымыз– «Танымдық сөйлеу әрекетін...
Некоторые извлечения из опыта работы…
Труд учителя чрезвычайно сложен и многогранен. Учитель призван не только изучать с учениками определенную учебную дисциплину – историю или физику, литературу или математику. Он должен управлять процессом развития и формирования личности школьника, используя для этих целей и преподаваемый предмет, и все многообразие форм и видов вариативной части учебного плана, внеучебной воспитательной работы.
С чего начинался этот аспект в нашей школе, а вернее в моей деятельности? Наверно, с моих наблюдений как классного руководителя, организатора внеклассной работы, а потом с анализа уже как директора школы различных ситуаций из жизни семьи подростка, из конфликтов «учитель – ученик», «ученик – ученик», личностного конфликта самого подростка.
Наши дети не приучены в общении с человеком использовать обращения и не называют никак того, с кем говорят;
Наши дети не приучены использовать символическое значение одежды и не умеют одеваться согласно обстановке, а поэтому приходят на публичные занятия в спортивном костюме или прогулочном наряде;
Наши дети не владеют словами – константами культурной речи, такими, как «спасибо», «пожалуйста», «добрый день», «извините», «прошу», «рад помочь»…;
Наши дети не умеют соблюдать неприкосновенность личности, когда дело касается...
Спустя 39 лет…
Каждую школу строят дважды. Сначала – строители, но сразу за ними эстафету подхватывает педагогический коллектив и начинает созидать отношения, содержание жизни…, что можно назвать педагогической архитектурой.
Архитекторы от педагогики могут выстроить «Сарай», «Гостиницу», «Казарму», «Аварийный дом», «Хрущевку», А могут – «Храм». Но для этого надо быть хорошим архитектором и любить свое дело. А научиться этому можно только у крылатых людей.
Годы нашей учебы и студенческой жизни в ППИ пришлись на конец 60-х годов, мы второй набор, второй выпуск.
Что такое для меня мой институт? Это стержень, на котором базируются все мои
профессиональные успехи, наиболее значимые события трудовой жизни, здесь дооформились и получили дальнейшее развитие мои основные жизненные и нравственные принципы.
Пединститут стал для меня своеобразной школой жизни.
Не могло здание бывшей школы №3 похвастать своим дизайном. Отсюда и институт представлял из себя аудитории с темно-зелеными панелями, оставшимися от прежних хозяев, и старой мебелью. Поэтому когда я стала директором школы, ни разу не разрешила красить темно-зеленой краской ни парты, ни панели. Вообще панелей в 11-й школе нет, несмотря на «запреты», «предписания», «рекомендации» Санэпидстанции. Всегда смотрела на...
МОЯ ЖИЗНЬ – МОЯ ШКОЛА
ИСТОКИ.
1968 год. Окончен институт, и я возвращаюсь в свою Третью уже в качестве учителя. Хотя я из нее и не уходила. Все четыре года институтской жизни ходила по знакомой школьной тропинке на занятия танцевального кружка, который вела на общественных
началах, собирая два раза в неделю, а перед отчетными выступлениями и чаще, от 20 до 30 мальчишек и девчонок средне – старшего возраста. Мы даже ездили с ними, как победители, на республиканский смотр художественной самодеятельности в Алма – Ату. А вот теперь я не Валя – Валентина Сергеевна, и мне доверено вести русский язык с литературой в двух пятых и в восьмом. Первые уроки помню плохо. Мне казалось, что все у меня получается. Правда, готовилась много. Да я и до сих пор «учу уроки», не умею по-другому. Через много-много лет я поняла, что к урокам в первые годы готовилась скорее интуитивно, не зная, что такое профессиональная рефлексия, да и термин этот в практику школы вошел значительно позже. А тогда я любила играть в школу, в учителя, и ребята шли за мной. Особенно 8 «А», где я еще была и классным руководителем. Класс из 28 мальчишек и 6 девочек. Я не работала с ними, я ими жила. Каждую неделю классные вечера, походы, экскурсии, выходы в кино- и драмтеатр…...
